The Magnificent Seven (2016)
Τελικά το remake “The Magnificent Seven (2016)” του remake “The Magnificent Seven (1960)” ήταν κι αυτό υπέροχο, κατά κάποιο τρόπο. Μια αρκετά διασκεδαστική μεταφορά των “7 Υπέροχων” του 1960 που ήταν βέβαια remake του ιαπωνικού Seven Samurai (1954) του Akira Kurosawa.
Η ιστορία γνωστή, λίγο πολύ. Πλούσιος ιδιοκτήτης ορυχείου (αυτή την φορά) απειλεί και καταδυναστεύει τους κατοίκους του Rose Creek, οι οποίοι προσλαμβάνουν μια ομάδα από επτά μισθοφόρους που αποτελείται από πιστολάδες, κυνηγούς επικηρυγμένων, επικηρυγμένους και χαρτοπαίκτες. Οι ομάδα των 7 Υπέροχων αποτελούνταν από τους Denzel Washington (Sam Chisolm), Chris Pratt (Josh Faraday), Eathan Hawk (Goodnight Robicheaux), Byung-hun Lee (Billy Rocks), Vincent D’ Onofrio (Jack Horne), Manuel Garcia-Rulfo (Vasquez) και Martin Sensemeier (Red Harvest) και ήταν όλοι τους πολύ καλοί τους ρόλους τους. Η σκηνοθεσία του Antoine Fuqua ήταν πολύ καλή με άψογα γυρισμένες σκηνές δράσης που ήταν και το πιο δυνατό σημείο της ταινίας. Η χημεία ανάμεσα στους πρωταγωνιστές ήταν καλή αν και θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Η ταινία είχε επίσης πολύ καλή φωτογραφία, ωραίες μονομαχίες και αρκετό χιούμορ.
Στα αρνητικά θα έβαζα την όχι τόσο καλή ανάπτυξη χαρακτήρων και την υπερβολική ερμηνεία του Peter Sarsgaard στον ρόλο του κακού Bartholomew Bogue, που έδειχνε πολύ “τυπικά” κακός με βλέμμα ψυχάκια και υπερβολικό στήσιμο. Θα προτιμούσα κάτι σε πιο χαμηλό προφίλ κακού αλλά αρκούντως απειλητικού. Κάτι ακόμα επίσης που πάει κυρίως ως παρατήρηση, παρά για μειονέκτημα, είναι πως ενώ ξέρουμε όλοι πόσο συμπαθής είναι ο Chris Pratt, αυτό ακριβώς ήταν και το ελάττωμά του. Ήταν για άλλη μια φορά, ο ωραίος, γοητευτικός εξυπνάκιας που ξέρουμε από τις δυο προηγούμενες ταινίες του (Guardians of the Galaxy, Jurassic World). Είμαι σίγουρος πως μπορεί να παρουσιάσει και κάτι άλλο εκτός απ’ αυτό που ήδη γνωρίζουμε.
Σε γενικές γραμμές το The Magnificent Seven (2016) είναι μια τίμια ταινία σε αυτά που προσφέρει με συναρπαστικές σκηνές δράσης, χιούμορ και αγωνία που αξίζει να δει κάποιος στον κινηματογράφο, για δυο και κάτι, ευχάριστες ώρες. Σίγουρα δεν φτάνει τους προκατόχους του αλλά δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από την άλλη.
Βαθμολογία: 7,8/10
