Suicide Squad (2016)
bill: Suicide Squad, η ελπίδα της DC να κερδίσει τις εντυπώσεις μετά το μέτριο Man of Steel και το απρόσμενα μετριότερο σε σχέση μ’ αυτό που περιμέναμε Batman v Superman. Και επειδή η DC έχει ταλέντο στο να μας απογοητεύει είπε να μην κάνει την έκπληξη και αυτή τη φορά.
Το trailer του Suicide Squad μου υποσχέθηκε ένα πλούσιο μενού από νόστιμα φαγητά και λιχουδιές, η ταινία όμως μου πρόσφερε ένα ανάλατο φτωχό πιάτο πρόχειρα φτιαγμένο με μπερδεμένες γεύσεις αταίριαστες μεταξύ τους.
Είχε όμως κάποιες καλές δόσεις πιπεριού κι αυτό μου δίνει μια μικρή ελπίδα ότι αν υπάρξει επόμενο ίσως με χορτάσει και μ’ ευχαριστήσει (ναι για ταινίες μιλάμε ακόμα μην πιάνετε την κοιλιά σας).
Αυτό που δεν μου άρεσε κυρίως είναι το story, προχειρογραμμένο μπερδεμένο αφελές και προβλέψιμο, γράφτηκε σαν να σε αναγκάζουν να γράψεις έκθεση για ένα θέμα που δεν σ’ενδιαφέρει κι εσύ να κάθεσαι βαριεστημένα να γράψεις να βγάλεις την υποχρέωση.
Δεν μ’ άρεσε καθόλου επίσης η επιλογή του κακού, η DC έχει ένα θέμα με την κακή επιλογή των κακών χαρακτήρων και τον ακόμα χειρότερο τρόπο που τους χρησιμοποιεί στις ταινίες της. Στις ταινίες ο κακός χαρακτήρας κατά τη γνώμη μου είναι περισσότερο σημαντικός κι απ’ τον ίδιο τον ήρωα. Πρέπει να νιώθεις ότι ο ήρωας απειλείται από κάτι δυνατότερο απ’ αυτόν και να σου δίνεται η αίσθηση ότι μπορεί και να μην τα καταφέρει και στο Suicide Squad δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ αυτή η αίσθηση.
Αυτά που μ’ άρεσαν πολύ (το πιπέρι) είναι ο Will Smith ως Deadshot και η Margot Robbie ως Harley Quinn. Οι σκηνές μ’ αυτούς τους δύο είναι οι καλύτερες στιγμές της ταινίας, ειδικά η Harley Quinn είναι καταπληκτική.
Πιστεύω οτι η ταινία κατάφερε να επιπλεύσει μόνο λόγω των πολύ καλών ηθοποιών και του πετυχημένου casting σε όλους σχεδόν τους ρόλους.
Ο Jared Leto ως Joker με μπέρδεψε λίγο, η ερμηνεία του μοιάζει κάτι ανάμεσα σε Jack Nicholson και Heath Ledger αλλά στο πιο ψυχωτικό, η παρουσία του όμως στην ταινία είναι μικρή και θα’ θελα να τον κρίνω στην επόμενη που ο ρόλος θα είναι ολοκληρωμένος.
Αυτό που μ’ άρεσε επίσης πολύ ήταν το soundtrack, πολύ καλή επιλογή κομματιών.
Άλλη μία χαμένη ευκαιρία για την DC και δεν ξέρω πόσες θα έχει ακόμα για να παρουσιάσει κάτι που θα με ενθουσιάσει.
Του βάζω 6/10 λόγω του Will Smith και της απίθανης Harley Quinn.
Και τώρα παραδίδω το φτυάρι στον kassio
kassios: Άλλη μια ταινία για το κινηματογραφικό σύμπαν της DC και άλλη μια απογοήτευση για εμάς, ακόμα χειρότερη απ´ την προηγούμενη. Το Suicide Squad δεν κατάφερε δυστυχώς να φτιάξει τα ήδη ζόρικα πράγματα για την DC. Τα λάθη πολλά αλλά ας ξεκινήσουμε από κάποια θετικά στοιχεία της ταινίας.
Το καστινγκ ήταν απόλυτα πετυχημένο, θα λέγαμε. Οι Will Smith (Deadshot), Margot Robbie (Harley Quinn) και Viola Davis (Amanda Waller) ηταν άψογοι στους ρόλους τους και κρατούσαν όσο τους ήταν δυνατόν μια ταινία που δεν είχε αρχή και τέλος. Το καστ συμπλήρωναν αρκετά καλά οι Joel Kinnaman (Rick Flag), Jay Hernandez (El Diablo) και Jai Courtney (Captain Boomerang), όχι…για να φανταστείτε δηλαδή… Ο Adewale Akinnuoye-Agbaje (Killer Croc) κάτω από το βαρύ μακιγιάζ απλά έπαιζε με το σώμα του και είχε δυο τρεις ατάκες το πολύ. Το soundtrack της ταινίας ήταν καλό, αν και αρκετά in your face. Η ταινία είχε σαφώς περισσότερο χιούμορ από τις δύο προηγούμενες (Man of Steel, BvS), αν και δεν άλλαξε πολλά στο σύνολο της.
Τα αρνητικά τώρα ήταν πάρα πολλά. Πρώτο και κύριο το κακό σενάριο. Η πλοκή ήταν ανύπαρκτη και παιδαριώδης. Το μοντάζ ήταν από τα χειρότερα που έχω δει. Για να καταλάβετε, το τέρας του Φρανκενστάιν ήταν καλύτερα κομμένο και ραμμένο από αυτή την ταινία. Δεν είχε καλή ροή. Στο πρώτο μισάωρο έδειχνε μικρά κλιπάκια για κάθε έναν από τους χαρακτήρες χωρίς να σε βάζει, σε κάποιο συγκεκριμένο στόρι. Η ταινία ποτέ δεν έδινε την αίσθηση πως σχηματίζεται κάποιο είδος ομάδας και όταν σε κάποιο σημείο πήγε να το κάνει, σταμάτησαν για ποτάκι (παρεμπίπτοντος ήταν μια από τις καλύτερες σκηνές αυτή). Αφού πλέον χάθηκε το momentum καταλήξαμε σε μια τραγελαφική τελική αναμέτρηση.
Ο κακός της ταινίας ήταν από τους χειρότερους που έχουμε δει σε super hero movie. Καμία απολύτως απειλή για τους ήρωες. Οι σκηνές δράσης ήταν αδιάφορες και χωρίς ένταση. Η σκηνοθεσία του David Ayer ήταν χωρίς όραμα κι αν είχε σίγουρα δεν πέρασε. Αυτά που βγήκε και είπε πως η τελική ταινία ήταν όπως ακριβώς την ήθελε είναι παραμύθια μάλλον. Είναι ξεκάθαρα δουλειά του στούντιο το τελικό αποτέλεσμα.
Όσον αφορά την παρουσία του Joker, δυστυχώς ήταν απογοητευτική. Ο Joker του Jared Leto, που κατά τ´αλλά μας αρέσει πολύ σαν ηθοποιός, δεν ήταν αντάξιος της περίστασης. Πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια βλέπουμε έναν Joker στην μεγάλη οθόνη που δεν αφήνει το στίγμα του. Περισσότερο έμοιαζε με έναν καχεκτικό πρεζάκια και ψυχωτικό γκάνγκστερ παρά με τον τρελό απρόβλεπτο κλόουν που ξέρουμε. Ξέρουμε πως οι κομμένες σκηνές του ήταν πολλές, όπως δήλωσε κι ο ίδιος αλλά και πάλι αν αυτό που είδαμε ήταν το δείγμα του Joker που θα βλέπουμε από δω και πέρα στο κινηματογραφικό σύμπαν της DC τότε…κρίμα είναι η προσωπική μου άποψη.
Με λίγα λόγια έχουμε να κάνουμε με μια ταινία χωρίς συνοχή, σενάριο, ένταση. Όλα ήταν πολύ προβλέψιμα και χωρίς ενδιαφέρον. Το μόνο που την έσωζε από την απόλυτη καταστροφή ήταν το ταλέντο του πετυχημένου καστ. Κρίμα γιατί υπήρχε ζουμί για κάτι πραγματικά καλό αλλά για άλλη μια φορά μας το σέρβιραν προχειροφτιαγμένο. Εγώ απλά αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα η DC θα συνεχίζει το ίδιο βιολί και θα την γλυτώνει;;
Η βαθμολογία μου είναι 3,7/10
Αν ήμουν σούπερ ήρωας δεν θα φορούσα μπέρτα. Άχρηστη, μπλέκεται απο ανεμιστήρα μέχρι ελικόπτερο. Ασε που σέρνεται και πρέπει να την πλένεις κάθε μέρα.